گزارش اعترافات عوامل بیگانه// قسمت اول
اسفندیاری، تاجبخش و جهانبگلو نحوه همکاری خود با بیگانگان را تشریح کردند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس ، در ابتدای این برنامه، هاله اسفندیاری گفت: هاله اسفندیاری متولد ایران و 67 ساله هستم. در شهر واشنگتن آمریکا زندگی می‌کنم 44 سال پیش از دانشگاه وین در رشته روزنامه‌نگاری و تاریخ هنر فارغ التحصیل شدم. پس از اتمام تحصیلاتم به بنیاد فرح رفته و در آنجا مسئول مرکز فرهنگی باغ فردوس شدم. دو ماه قبل از انقلاب از ایران خارج شده و به لندن رفتم و یک سال و نیم در لندن بودم. در سال 1980 به شهر پرینستون رفته و در دانشگاه آنجا به مدت 14 سال زبان فارسی را تدریس کردم.
اسفندیاری افزود: در سال 1996 یک بورس مطالعاتی در ارتباط با تمام کردن یک کتاب درباره زنان ایران که از قبل شروع کرده بودم از مرکز ویلسون در واشنگتن گرفتم. در اواخر سال 1997 بود که مسئول برنامه بین‌الملل مرکز ویلسون با من تماس گرفت و پیشنهاد کرد که به صورت پاره وقت بیایم آنجا و یک برنامه درباره خاورمیانه درست کنم.
در ادامه این برنامه یحیی کیان تاجبخش در معرفی خود اظهار داشت: متولد 1340 تهران هستم و در سن حدود هفت یا هشت سالگی به مدرسه شبانه‌روزی در انگلیس رفتم. در آن زمان پدر من در دفتر فرح پهلوی به عنوان مسئول روابط عمومی کار می‌کرد. در سال 1975 به سوئیس رفته و با عنوان کارمند اداری سازمان ملل شروع به کار کرد.
وی اضافه کرد: من ادامه تحصیلاتم را در انگلیس تا فوق لیسانس ادامه داده و در سال 1984 با فوق لیسانس مدیریت شهری از انگلیس به نیویورک که مادرم در آنجا اقامت داشت، رفتم. در آمریکا تا حدود سال 1997 من هیچ توجهی به مسائل ایران نداشتم. زبان فارسی بلد نبودم و تا آن زمان تقریبا هیچ علاقه‌ای به مسائل ایران نداشتم.
رامین جهانبگلو نیز در این برنامه تصریح کرد: رامین جهانبگلو، فرزند امیرحسین و خجسته کیا هستم و در 7 دی 1335 در تهران متولد شدم. تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌ام را تا سال 53 در تهران به پایان برده و از سال 53 تا سال 72 در فرانسه مشغول تحصیل فلسفه، علوم سیاسی و تاریخ بودم.
یحیی کیان تاجبخش در ادامه بیان داشت: در نیویورک با بیژن خواجه‌پور برای بار اول آشنا شدم. وی به من توصیه کرد زمانی که به ایران سفر کردم با مجله گفتگو همکاری کنم و مجله گفتگو را مجله‌ای معرفی کرد که در آن به اصطلاح، مفاهیم جدید مربوط به دموکراسی و جامعه مدنی مورد بحث واقع می‌شد.
وی ادامه داد: در همان سفری که خواجه‌پور به نیویورک داشت من در یک محل دیگری با ایشان ملاقات کردم و وی در یکی از دفاتر متعلق به بنیاد سوروس در مورد انتخابات و تاسیس شوراهای شهر در ایران سخنرانی داشت. این یکی از اولین دفعاتی بود که من در مورد این مقوله چیزی می‌شنیدم.
در ادامه رامین جهانبگلو در تشریح چگونگی آغاز همکاری وی به عنوان یک جاسوس خاطرنشان کرد: با افرادی آشنا شدم که یکی از آنها «دیوید کمران» من را با مجله دموکراسی آشنا کرد. در آن مجله مقاله‌ای در مورد موضوع تحقیقم در مورد روشنفکران نوشتم که چاپ شد و سپس از طریق «کمران» با «مارک پلتنر» که رئیس مجله دموکراسی و از عناصر مهم «ned» صندوق مالی دموکراسی در آمریکا بود.
جهانبگلو یادآور شد: «پلتنر» با من تماس گرفته و گفت ما یکسری بورس‌هایی داریم که واگذاری آنها از امسال آغاز می‌شود و اگر برای شما جالب است ما در این مورد با شما تماس بگیریم و من اظهار تمایل کردم. در آن دوره کار من در دانشگاه تورنتو تمام شده بود و فعالیت خاصی نداشتم.
وی اظهار داشت: «پلتنر» با من تماس گرفته و گفت که این بورس هست و اگر بخواهید می‌توانید از اکتبر 2001 به آمریکا آمده و کارتان را شروع کنید. از آنجا ارتباط من با نهادهای سیاسی آمریکا شروع شد.
هاله اسفندیاری در ادامه با طرح این سوال که هدف از طراحی و اجرای برنامه ایران چه بود؟ گفت: علاوه بر برنامه کشورهای خاورمیانه هدف از برنامه ایران این بود که وقتی یک سخنران از ایران می‌آید و در یک مرکزی به اهمیت مرکز ویلسون صحبت می‌کند یک عده‌ای می‌آیند و حرف‌های آنها را گوش می‌کنند. این افراد سیاست سازان هستند.
وی در واکنش به این سوال که سیاست‌سازان در آمریکا یعنی چه؟ اظهار داشت: سیاست سازان در واشنگتن کسانی‌اند که در نهادهای دولتی، کنگره آمریکا، نهادهای اطلاعاتی، رسانه‌های گروهی، بنیادها، دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی فعالیت می‌کنند. اینها طیف خیلی وسیعی را در بر می‌گیرند.
همچنین یحیی کیان تاجبخش بیان داشت: دیدیم که یک بعد پروژه برنامه‌های آشکار است و یک بعد دیگر نهادسازی، فرهنگ‌سازی و شبکه سازی ولی بعد سوم در واقع اهداف دراز مدت بنیاد سوروس هست که محتوای آن پیاده کردن فلسفه جامعه باز است.
هاله اسفندیاری در توضیحاتی درباره نقش خود در برنامه ایران خاطرنشان کرد: نقش من یکی این بود که سخنران‌ها را شناسایی کنم و چون سال‌ها از ایران دور بودم در این مورد واقعا با متخصصین ایرانی که در واشنگتن بودند مشورت می‌کردم و از متخصصین ایرانی که در سراسر آمریکا در دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و غیره کار می‌کردند، اسم می‌خواستم. نحوه دیگر کار این بود که من بعضی وقت‌ها که به ایران سفر می‌کردم اگر اسمی داشتم با این شخص تماس می‌گرفتم و یک آشنایی برقرار می‌کردم.
وی افزود: من همچنین ریاست جلسات را به عهده داشتم. معمولا اگر یک سخنران داشتیم، 35 دقیقه سخنران صحبت می‌کرد، 25 دقیقه هم صرف سوال و جواب می‌شد. در طی این سال‌ها این نتیجه حاصل شد که خواهی نخواهی یک شبکه ارتباطی بین سخنرانان و افرادی که از بنیادها، مراکز تحقیقاتی، نهادهای دولتی و متخصصین مسائل ایران و همچنین سخنرانان دیگری که از ایران می‌آمدند برقرار می‌شد.
گفتنی است، هاله اسفندیاری تبعه ایرانی مقیم آمریکا و کیان تاجبخش نماینده مخفی بنیاد آمریکایی سوروس به اتهام اقدام علیه امنیت کشور از طریق فعالیت‌های تبلیغی و جاسوسی به نفع بیگانگان دستگیر شده و در حال حاضر در بازداشت به سر می‌برند.
پیش از این نیز هاله اسفندیاری در اعترافات خود اظهار داشته بود که بنیاد سوروس در ایران با ایجاد یک شبکه ارتباط غیر رسمی و تلاش برای توسعه و گسترش آن، اهداف براندازانه خود را دنبال می‌نموده است.
