پسران یزدگرد به نامهای هرمزان و اردشیرو دخترانش به نامهای شهربانو ، پارس بانو ، مهربانو ، نیک بانو ، نازبانو و همسرش به نام کتایون و خدمه ایشان به نام هریشت بوده که بعد از شکست از اعراب در زمان خلافت عمر و کشته شدن یزدگرد ، این خانواده مورد تعقیب سپاهیان عرب قرار گرفته و ایشان برای حفظ و زنده ماندن شخصی از میان خاندان سلطنتی در یزد از یکدیگر وداع کرده و هر یک به سویی متواری می شوند . هرمزان و شهر بانو پسرو دختر بزرگ یزدگرد در حین فرار اسیر و به عربستان منتقل و مورد عنایت پیشوای اسلام قرار می گیرند . بعدها شهربانو به عقد امام حسین در می آید .
پارس بانو و مهربانو به سمت شمال غربی یزد گریزان و در محلی از یکدیگر جدا می شوند . مهربانو سرانجام در اثر بی غذایی و رنج سفر در عقدا در می گذرد که هم اینک به مزرعه مهر معروف است . از آنجا که خاندان ساسانی ، زرتشتیان متدینی بوده اند سرگذشت ایشان مورد توجه معتقدین این دین قرار گرفته و محل در گذشت و یا ناپدید شدنشان را تقدس بخشیده و به صورت زیارت گاه مورد توجه قرار داده اند .
پارس بانو درشمال غربی عقدا ناپدید شده و زیارتگاهی به نام وی موجود است . زرتشتیان معتقدند شکافی که در دل کوه و بر دیواره این زیارت گاه وجود دارد محل غایب شدن پارس بانو بوده و سالها پس ازغیبت وی مقداری از پوشش او در میان شکاف کوه پیدا بوده که به تدریج از بین رفته است . نیک بانو به همراه هریشت به سمت اردکان فراری شده و درمکانی از یکدیگر جدا می شوند . در محل ناپدید شدن این دو نیز زیارتگاهی به نامهای پیر هریشت و پیر سبز برپا شده است . زیارتگاه های دیگری نیز در اطراف یزد به نام سایر بستگان یزدگرد ، نظیر پیر نارکی متعلق به ناز بانو در مهریز و نارستانه وجود دارد که در حوصله این یادداشت نمی گنجد .
پیر سبز در 30 کیلومتری اردکان یزد مهمترین زیارتگاه زرتشتیان سراسر جهان است که همه ساله به هنگام خرداد ماه در این محل گرد آمده ومناسک خاصی را برگذار می کنند . در این مکان علاوه بر ساختمان اصلی که محل ناپدید شدن نیک بانو است بناههای دیگری نیز در طول سالیان دراز توسط زائرین و جهت اسکان در موعد زیارت ، در دامنه کوه بنا شده است . ارتفاع پایین کوه تا ساختمان اصلی در حدود 60 متر است که این مسیر توسط صدها پله توسط زائرین و بازدید کنندگان طی می شود.
پیر سبز به چک چک نیز معروف است . این تسمیه به لحاظ وجود چشمه ای بر فراز ساختمان اصلی است که در تمام اوقات سال فعال و آب زلالی از آن به صورت قطره قطره جاری است .
در دل کویر خشک و بی آب و علف وجود این چشمه که چناری کهن سال نیز از آن سیرآب می شود از عجایب است . زرتشتیان این آب را متبرک دانسته و به هنگام زیارت بخشی از آن را که در حوضچه ای نگهداری می شود نوش می کنند .در ساختمان اصلی که بخش اعظم آن دیواره سنگی کوه است علاوه بر مجمر آتش ، تنه چنار وحوضچه جمع آوری آب ، محل ناپدید شدن نیک بانو نیز در شیاری از دل کوه چشم نوازی می کند .