این روزها حال و هوای خاصی پیدا کرده  ، هر جا که سر می زنم  بحث روز معلم و  اتفاقاتی که در این چند روزه اخیر رخ داده ، از جمله حرکت  نمادین  ریاست محترم جمهوری  در جمع  معلمین نمونه  که ایشان  بوسه بر دست معلم کلاس اولشون زدند. این حرکت  اظها نظر  بسیاری را در پی داشت  ،  از جمله  همانهائی که تا چندی پیش  رئیس جمهور را به  تعصب و تهجر  محکوم می کردنند ، این بار  این حرکت را  توهین  به مقدسات و خلاف شرع  معرفی کردند  ، بعضی ها هم این حرکت را تبلیغاتی و در راه هموار کردن  انتخابات  آینده اعلام کردند و بسیاری از نظرات دیگر

این افراد کسانی هستند که به هر بهانه ای قصد تخریب افکار عمومی را دارند و از هر  اتفاقی  بهره برداری جناحی و سیاسی خودشون را انجام می دهند ولی اتفاقی که در  نهاد ریاست جمهوری افتاد  سیاسی بازی نبود .

رئیس جمهور همان روز در سخنان خود معلمی را عشق پیامبری نامیدند و پیامبر را رحمت اللعالمین . بهتر است یادمان سخن مولا علی (ع) باشد که فر مودند هرکس نکته ای به من بیاموزد تا آخر عمر مرا بنده خویش کرده .

تا حالا همه ما معلمینی داشتیم که شاید از نظر اخلاقی مناسب نبودن ویا افکاری داشتند که  غلط بوده و یا خیلی برنامه های دیگه داشتند  اما بخاطر اسم  معلم و مقام آن همواره مورد احترام بودند  .

نظر شما چیه ؟؟

می توان در سایه آموختن    گنج عشق جاودان اندوختن

اول از استاد یاد آموختیم    پس سویدای سواد آموختیم

از پدر گر قالب تن یافتیم    از معلم جان روشن یافتیم

ای معلم چون کنم تو صیف تو    چون خدا مشکل توان تعریف تو

ای تو کشتی نجات روح ما    ای به طوفان جهالت نوح ما

یک پدر بخشنده آب و گل است    یک پدر روشنگر جان ودل است

لیک اگر پرسی کدامین برترین    آنکه دین آموزدو علم یقین

مرحوم استاد حسین شهریار